اهمیت دامی و تولید مثل شترمرغ

اهمیت دامی و تولید مثل شترمرغ ،بدلیل قدرت متابولیسمی و تبدیل غذا به انرژی ،رشد سریع ،عمر مفید و طولانی و تولید مثل بالا نسبت به دیگر دامها ، شاخص و متمایز می باشد. اهمیت دامی و تولید مثل شترمرغ  بدلیل مقاومت بالا و سازگاری  مناسب محیطی که از 30 درجه سانتیگراد زیر صفر تا 50 درجه بالای صفر را تحمل می کند و از نظر نگهداری کم هزینه ترین جایگاه را به خود اختصاص داده است ،با حصارکشی روی زمینهای خاکی و ایجاد سایبان می توان پرورش شترمرغ را شروع کرد. غذای این پرنده یونجه ، علف ،تخم علف ها ، دانه های غلات،شکوفه ها و جوانه های سبز ، میوه و گیاهان دانه دار می باشد. این پرنده بر خلاف سایر دامها می تواند در دشت ها و فلات ها نیز زندگی  کند و بدلیل داشتن سیستم  گوارشی مناسب غذا به مدت 42 ساعت در سیستم گوارشی پرنده گردش کرده و تمام  مواد مغذی در بدنش جذب می شود.

 

شترمرغ با رشد سریعی که دارد پس از بک ماهگی روزی 1 سانتیمتر رشد کرده و در سن 10 ماهگی قابل کشتار است و این نشان دهنده رسیدن این پرنده به رشد اصلی می باشد.

رفتارهای تولید مثل شترمرغ در آب و هوای سرد اغلب با آغاز فصل تابستان مشاهده می شود اما در مناطق گرمسیر که هوا زود گرم می شود این رفتار در اواخر  دی ماه تا اسفند ماه آغاز می شود. با آغاز فصل گرما شترمرغ نر با صدای خاصی تمایل خود را برای جفت گیری اعلام کرده  و جنس  ماده با پایین نگه داشتن سر و نوک  و برهم زدن بالها ومنقار ،در حال نشسته و با چرخیدن بدور جنس نر آمادگی خود را اعلام می کند .

از نظر ظاهری در این فصل تغییرات شیمیایی  در پرنده نر دیده  می شود ،نوک  ، پاها و قسمت هایی از اطراف سر نیز قرمز می شود. هر چه درجه قرمزی بیشتر باشد نشانه مرغوبیت جنس نر می باشد ولی در جنس ماده چنین خصوصیت و علائمی دیده  نمی شود . در شروع دوره تولید مثل  شترهای 1 تا 2 ساله  توسط والدینشان رانده می شوند ، مرحله بعدی جنگهای تشریفاتی است که بین شترمرغهای نر بمنظور  نمایش آمادگی  جفت گیری  و انتخاب زوجه مناسب صورت می گیرد.