پرورش جوجه و پرواربندی شترمرغ

عمل جذب شدن کیسه زرده ، چندین روز بطول می انجامد بعد از آن بتدریج آب وغذا را در اختیار جوجه قرار میدهیم، می توان از یک جوجه بزرگتر در بین جوجه های تازه بدنیا آمده استفاده کرد تا عمل آموزش خوردن و آشامیدن  جوجه ها  آسانتر گردد .، دو هفته آغازین تولد جوحه ها از مهمترین مراحل پرورش جوجه و پرواربندی شترمرغ می باشد.

 

یکی دیگر از عوامل مرگ و میر جوجه ها انباشتگی اجسامی چون سنگ ، چوب ، ساقه در پیش معده وسنگدان می باشد که بایستی این عوامل را از محیط نگهداری جوجه ها دور کنیم. یکی دیگر از موارد مهم در پرورش جوجه و پرواربندی شترمرغ عمل واکسیناسیون می باشد، واکسیناسیون در مقابل بیماری نیوکاسل در کشور الزامی است ، یکی دیگر از بیماریهای غیر واگیر که عامل اصلی آن استرس می باشد (در اثر تغییر جیره ، حمل و نقل ، ترس ، تراکم جوجه ها )،آنتروتوکسمی است که واکسیناسیون جوجه ها علیه این بیماری نیز توصیه می شود. جوجه ها به سرعت رشد می کنند و وزن آنها در سن یک ماهگی  حدودا 3تا 6 کیلوگرم می باشد .

با افزایش سن جوجه ها بایستی فضای بیشتری در اختیار آنها قرار داد ،خاک بهترین بستر برای کف گردشگاه شتر مرغ است در گردشگاه بایستی قسمتی را بصورت مسقف با کف بتونی در نظر گرفت ، کف بتونی را به راحتی می توان شستشو و ضد عفونی کرد.

بعد از سن 3 ماهگی جوجه ها وزنی بین 20 تا 30 کیلوگرم خواهند داشت و از این سن به بعد جوجه ها نسبتا مقاوم بوده و تلفات کاهش می یابد، از سن 3 ماهگی تا یکسالگی یعنی زمان کشتار پرنده را در گردشگاه های محصور نگهداری می کنند بازاء هر پرنده حداقل 20 متر مربع فضای گردشگاه در نظر گرفته می شود و فضای سایه بان نیز برای هر پرنده 2متر مربع می باشد.

در پرورش شترمرغ حرکت و دویدن از اهمیت بسزایی برخوردار است، حرکت شترمرغ باعث مصرف انرژی و کم شدن سرعت رشد می گردد و از طرفی حرکت باعث تقویت استخوانها  و ماهیچه های انگشت پا می شود و از نظر غریزی نیز این پرنده دوستدار دویدن است

بهداشت شترمرغ:

در محل ورود به آشیانه جوجه ها بایستی از حوضچه ضد عفونی استفاده کرد تا از ورود بیماری به پن ها جلوگیری شود، در مواردی که عفونت قارچی دیده شود بایستی سالن را با بخار فرمالدِیید  گاز داده شود . در محل غذا خوری هرگز نباید غذای جدید را به غذای باقیمانده در دانخوری اضافه کرد،زیرا باعث گسترش عفونت قارچی می گردد

آب حداقل سه بار در روز بایستی عوض شود، بعضی از پرورش دهندگان اب مصرفی پرنده را قبل از مصرف می جوشانند.

شترمرغ ها بطور کامل علف خوار نیستند، با وجود مصرف علف بایستی از دانه هم در تغذیه شان استفاده کرد، همانند سایر دامها هینه غذا یکی از اصلی ترین هزینه های پرورش شترمرغ است ولی با توجه به اینکه شترمرغ قابلیت مصرف غذاهای متنوع را دارد می توان از هزینه های پرورش کاست.

یک جیره خوب بایستی شامل موارد زیر باشد:

1-علوفه نظیر یونجه برای تامین فیبر با کیفیت بالا

2-غلات نظیر ذرت برای تامین انرژی

3-منبع پروتئین نظیر سویای بدون پوسته

3-مواد معدنی

4-ویتامینها و سایر افزودنیهای مورد نیاز مانند اسیدهای آمینه و مخمر

در کل شترمرغ ها ا لحاظ غذایی جزء حیوانات همه چیزخوار محسوب شده بطوری که می توان آنها را با یک جیره اران قیمت حتی از ضایعات  کشاورزی نیز تغذیه کرد

با توجه به اینکه هزینه خوراک مهمترین بخش هزینه های یک دامپرور می باشد ،صنعت پرورش شترمرغ از این نظر بسیار مرد توجه و مقرون به صرفه می باشد.